W tym urokliwym dziele, młoda dziewczyna siedzi cicho, trzymając łyżwy, czekając na okazję, by poślizgać się po zamarzniętym jeziorze. Wyraz jej twarzy jest zarówno kontemplacyjny, jak i radosny, jakby rozkoszowała się oczekiwaniem na przyjemny dzień, który ma przed sobą. Ubrana w ciepły sweter dzianinowy i jasną żółtą czapkę, wciela w sobie niewinność młodości, otulając się komfortem, który przywołuje na myśl sezon lodu i zabawy. Ciepłe odcienie jej stroju wspaniale kontrastują z neutralną paletą kolorów w tle, gdzie miękkie ściany otaczają zestaw przedmiotów: ładny wazon z żywymi narcyzami, klasyczny czajnik i połyskujący czarny czajnik, które sugerują codzienne rytuały.

Kompozycja przyciąga wzrok widza, dziewczyna jest umieszczona nieco na uboczu, zachęcając oczy do eksploracji otoczenia. W tle rozwija się subtelna, ale wyraźna narracja, stworzona w drobnych detalach. Wybór kolorów, a szczególnie spokojne błękity i ziemiste odcienie, rozprzestrzenia ciepło, które wydaje się niemal namacalne, zachęcając do wyobrażania sobie delikatnych dźwięków domowej przestrzeni, może pomieszanych z odległym śmiechem z lodowiska. To dzieło sztuki nie tylko uchwyca chwilę, ale także encyklopedycznie zamyka uczucie nostalgii, uosabiając istotę młodzieńczych pragnień w zimowe miesiące, gdzie każde wyjście jest przygodą, a każde marzenie pełne możliwości.