To urzekające dzieło przedstawia scenę uliczną XVIII-wiecznego Londynu, skupiającą się na mężczyźnie, który zdaje się śpiewać lub nawoływać, niosąc kosz z muffinkami. Dynamiczna postać, ubrana w strój z epoki – długi płaszcz, kapelusz trójkątny i bryczesy – zdecydowanym krokiem przechodzi obok żelaznego ogrodzenia. Za nią okno ukazuje wyrafinowane wnętrze, gdzie trzy elegancko ubrane kobiety i dziecko uczestniczą w rytuale picia herbaty, których delikatne gesty kontrastują z surowym sprzedawcą na zewnątrz. Ekspresyjne pociągnięcia pędzla i delikatne tuszowe płukanie tworzą subtelne kontrasty faktur i tonów, nadając obrazowi głębię i narrację.

Kompozycja zręcznie równoważy tętniące życiem ulice z prywatnością domu; stonowana paleta ziemistych i szarych tonów miesza się z ciepłymi akcentami na ubraniu mężczyzny. Ta gra wywołuje emocjonalne napięcie – wyczuwa się energiczny wysiłek mężczyzny i spokojną harmonię spotkania przy herbacie. Historycznie dzieło to nie tylko odzwierciedla codzienne życie w georgiańskim Londynie, ale także podkreśla podziały społeczne — nawoływanie sprzedawcy klasy robotniczej w kontraście do uprzejmego, chronionego świata wewnątrz. Luzacka, ale precyzyjna technika zaprasza widza do zbliżenia się i wsłuchania, do wyobrażenia sobie, jak nawoływania mieszają się z brzękiem filiżanek herbaty – moment zatrzymany w czasie, a jednak pełen historii.