Portret ten przenosi nas do epoki elegancji i wyrafinowania. Modelka, kobieta o spokoju i wdzięku, siedzi przy stole, jej spojrzenie jest bezpośrednie i niezachwiane. Duży, efektowny kapelusz, zdobiony piórami i małą różą, zajmuje centralne miejsce, natychmiast przyciągając wzrok ku górze; skala i dramatyzm kapelusza wiele mówią o statusie modelki i modzie tamtych czasów. Jej strój płynie z luksusową płynnością; bogaty, zielony aksamitny płaszcz i delikatna tkanina sukni, mieniące się subtelnymi refleksami. Szarfa pereł zwisa elegancko na jej piersi, chwytając światło, a pierścień na jej palcu dodaje odrobinę blasku. W dłoni trzyma złożony wachlarz, klasyczny dodatek z tego okresu, sugerujący świat spotkań towarzyskich i wyrafinowanych gestów. Tło, w głębokim, niemal ponurym odcieniu, pięknie kontrastuje z cechami modelki, dodatkowo podkreślając jej obecność. Prawie można usłyszeć szelest jedwabiu, szmer rozmów i wyczuć słaby zapach perfum.