W tej urzekającej pracy, tematem jest młoda kobieta ozdobiona delikatną woalką, która łagodnie zasłania jej rysy, zapraszając widza do zastanowienia się nad jej myślami i emocjami. Łagodny kształt jej profilu podkreślony jest luźnymi pociągnięciami pędzla, sugerującymi miękkość jej włosów i materiału jej stroju. Artysta używa palety zdominowanej przez chłodne odcienie niebieskiego i stonowane kolory ziemi, tworząc spokojną atmosferę, która zarówno kontrastuje, jak i uzupełnia wzorzysty szal kobiety; podkreśla to delikatne interakcje światła i cienia na jej sylwetce.

Kompozycja jest intymna, przybliżając nas do tej samotnej postaci, prawie jakbyśmy byli świadkami prywatnego momentu. Tło, przedstawione w głębszych tonach, podkreśla postać, przyciągając ją na pierwszy plan; jej postawa jest zarówno elegancka, jak i refleksyjna. Dzieło to odzwierciedla fascynację tamtej epoki nowoczesnym życiem oraz psychologiczną głębię jej postaci, wyznaczając ważny moment w ewolucji portretu pod koniec XIX wieku, gdzie emocjonalna resonans zaczęła odgrywać kluczową rolę w przedstawieniu wizualnym.