Dit charmante kunstwerk vangt een straattafereel uit het Londen van de 18e eeuw, met een man in het middelpunt die lijkt te zingen of te roepen terwijl hij een mandje met muffins draagt. De levendige figuur, gekleed in kleding uit die tijd met een lange jas, driehoekige hoed en kniebroek, loopt vastberaden langs een hek van ijzer. Achter hem onthult een raam een verfijnd interieur, waar drie elegant geklede vrouwen en een kind deelnemen aan een theeritueel; hun delicate gebaren contrasteren met de ruwe verkoper buiten. De expressieve penseelstreken van de kunstenaar en de fijne inktwassing creëren subtiele contrasten in textuur en toon, wat diepte en verhaalopbouw toevoegt.

De compositie balanceert vakkundig het bruisende straatleven met de intieme sfeer van het huis; het gedempte aardetinten- en grijstintenpalet mengt zich met warme accenten op de kleding van de man. Deze interactie zorgt voor een emotionele spanning; je voelt de energieke inspanning van de man en de rustige sereniteit van de theebijeenkomst achter hem. Historisch weerspiegelt het werk niet alleen het dagelijkse leven in het Georgische Londen, maar benadrukt ook sociale verschillen — het geroep van de verkoper uit de arbeidersklasse staat in contrast met de verfijnde en beschermde wereld binnen. De losse maar precieze techniek nodigt de kijker uit dichterbij te komen en te luisteren, zich voorstellend hoe de kreten vermengen met het rinkelen van theekopjes; een moment bevroren in de tijd maar vol verhalen.