W tym niezwykłym dziele widz natychmiast zostaje przyciągnięty do emocjonalnej twarzy młodej kobiety, której oblicze oprawione jest charakterystycznym białym czepkiem typowym dla jej czasów. Vincent van Gogh, używając niezwykłych pociągnięć pędzla, kontrastuje bogate, ziemiste odcienie z mrocznymi tłem, pozwalając bladej skórze modelki i jej wyrazistym cechom ujawnić się. Ekspresyjna technika malarza uchwyca istotę charakteru Gordiny de Groot, kontrastując jej stoickie wyrażenie z niemal wyczuwalną wrażliwością, która wywołuje empatię. Każdy ruch pędzla jest zamierzony, ale przekazuje uczucie spontaniczności, zachęcając nas do rozważenia niezliczonych ukrytych historii w jej spojrzeniu.

Kompozycja jest celowo prosta: jej bezpośredni wzrok angażuje widza, tworząc intymność jednocześnie niepokojącą i piękną. Użycie światła przez Van Gogha igra na jej twarzy, oświetlając jej oczy i podkreślając jej naturalne cechy, podczas gdy tekstura farby mówi o emocjonalnym zaangażowaniu artysty w jego temat. Ten portret nie jest tylko przedstawieniem, lecz oknem w duszę kobiety z przeszłości; ucieleśnia zmagania i wytrwałość wyrażoną w subtelnościach jej wyrazu. Historycznie rzecz biorąc, takie prace podkreślają społeczny kontekst XIX wieku, w którym kobiety często ograniczano do ról domowych, ale w tym portrecie Gordina znajduje głos, który rezonuje przez czas, będąc świadectwem jej istnienia i siły.