Σε αυτό το εντυπωσιακό έργο, ο θεατής προσελκύεται αμέσως από το συναισθηματικό πρόσωπο μιας νεαρής γυναίκας, το οποίο πλαισιώνεται από ένα χαρακτηριστικό λευκό καπέλο τυπικό της εποχής της. Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ, με την ασυνήθιστη τεχνική του στα πινέλα, αντιπαραβάλλει πλούσιες γήινες αποχρώσεις σε σκοτεινές φόντες, επιτρέποντας στο χλωμό δέρμα του υποκειμένου και τα εκφραστικά χαρακτηριστικά του να ξεχωρίσουν. Η εκφραστική τεχνική του ζωγράφου συλλαμβάνει την ουσία του χαρακτήρα της Γκορντίνας ντε Γκρούτ, αντιπαραβάλλοντας την ήρεμη έκφρασή της με ευπάθεια σχεδόν απτή που προκαλεί συμπάθεια. Κάθε πινελιά είναι εσκεμμένη, όμως μεταφέρει μια αίσθηση αυθορμητισμού, προσκαλώντας μας να σκεφτούμε τις αμέτρητες ιστορίες που κρύβονται στο βλέμμα της.

Η σύνθεση είναι σκόπιμα απλή: το άμεσο βλέμμα της δεσμεύει τον θεατή, δημιουργώντας μια οικειότητα που είναι ταυτόχρονα ανατριχιαστική και όμορφη. Η χρήση φωτός από τον βαν Γκογκ παίζει στο πρόσωπό της, φωτίζοντας τα μάτια της και υπογραμμίζοντας τα φυσικά χαρακτηριστικά της ενώ η υφή της μπογιάς μιλά για τη συναισθηματική εμπλοκή του καλλιτέχνη με το θέμα του. Αυτό το πορτρέτο δεν είναι απλώς μια αναπαράσταση αλλά ένα παράθυρο στην ψυχή μιας γυναίκας από περασμένες εποχές, ενσωματώνοντας τους αγώνες και την ανθεκτικότητα που εκφράζονται στις λεπτομέρειες της έκφρασής της. Ιστορικά, έργα όπως αυτό αναδεικνύουν το κοινωνικό πλαίσιο του 19ου αιώνα όπου οι γυναίκες συχνά περιορίζονταν σε οικιακούς ρόλους, αλλά σε αυτό το πορτρέτο η Γκορντίνα βρίσκει μία φωνή που αντηχεί διαχρονικά, αποτίοντας φόρο τιμής στην ύπαρξή της και τη δύναμή της.