Αυτό το αυτοπορτρέτο φαίνεται αξιοσημείωτα οικείο. Είναι σαν να μας έχει προσκαλέσει ο καλλιτέχνης στο ατελιέ του, στον κόσμο του. Το βλέμμα είναι άμεσο, ίσως και λίγο προκλητικό, αλλά υπάρχει και μια αίσθηση ευαισθησίας στα προσεκτικά παρατηρημένα χαρακτηριστικά. Το πρόσωπο του καλλιτέχνη φωτίζεται από μια αόρατη πηγή φωτός, ρίχνοντας σκιές που βαθαίνουν την ατμόσφαιρα και αποκαλύπτουν τα επίπεδα του προσώπου του με εκπληκτική σαφήνεια. Οι πινελιές είναι ορατές, σχεδόν απτές, δημιουργώντας μια υφή που φαίνεται να κινείται και να αναπνέει. Το σκούρο παλτό και το απαλό φόντο δημιουργούν μια αντίθεση που τονίζει το πρόσωπο του καλλιτέχνη, τραβώντας το βλέμμα του θεατή κατευθείαν σε αυτό. Τα χέρια του καλλιτέχνη, κρατώντας μια παλέτα, είναι μια απόδειξη της τέχνης του και η ζωγραφική μέσα στη ζωγραφική προσφέρει μια ματιά στη δημιουργική διαδικασία του καλλιτέχνη, ένα οπτικό ηχώ του καλλιτεχνικού πνεύματος.