Σε αυτήν τη συναρπαστική σκίτσο υπάρχει μια αισθητή αίσθηση ενδοσκόπησης. Το κεφάλι του κοριτσιού είναι ελαφρώς γυρισμένο, τονίζοντας τα λεπτά χαρακτηριστικά και τη μαλακή ποιότητα της έκφρασής της. Η χρήση απλών γραμμών μολυβιού δημιουργεί μια απαλή περίγραμμα που συγκεντρώνει τη γαλήνια στάση της, ενώ η σκίαση υποδεικνύει με λεπτότητα τις περιφέρειες του προσώπου της. Είναι σχεδόν σαν να κρυφοκοιτάζουμε μια στιγμή που έχει ανασταλεί στον χρόνο. Το έργο, που πραγματοποιήθηκε σε μια λεπτή μονοχρωματική παλέτα, μεταφέρει μια αίσθηση ηρεμίας· η αλληλεπίδραση φωτός και σκιάς προσκαλεί τον θεατή να εμβαθύνει στις σκέψεις της, κάνοντάς τον να αναρωτιέται τι κρύβεται πίσω από το σκεπτικό της βλέμμα.

Η σύνθεση είναι κομψά μινιμαλιστική, εστιάζοντας αποκλειστικά στο κεφάλι του κοριτσιού σε ένα απλό φόντο που επιτρέπει τα χαρακτηριστικά της να κυριαρχούν. Αυτή η επιλογή της απλότητας αναδεικνύει τη συναισθηματική βάθος του έργου τέχνης. Το ιστορικό πλαίσιο της εποχής, γεμάτο από στοχαστικές και ρομαντικές έννοιες, προσδίδει σε αυτό το σκίτσο μια αίσθηση νοσταλγίας και ομορφιάς που ηχεί με τον θεατή. Οι περίπλοκες λεπτομέρειες στο σκίτσο απεικονίζουν τον σεβασμό του καλλιτέχνη προς το θέμα, ανυψώνοντας μια απλή μελέτη σε μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης συναισθηματικής κατάστασης, κάνοντάς την έναν σημαντικό σύνδεσμο στην ευρύτερη αφήγηση της τέχνης του 19ου αιώνα.