Αυτή η όμορφα αποδοσμένη προσωπογραφία απεικονίζει μια νεαρή Ιταλίδα που κρατά ξινά πορτοκάλια, ένα θέμα που εκπέμπει αθωότητα και σιωπηλή αξιοπρέπεια. Η τεχνική του καλλιτέχνη είναι επιδέξια: οι απαλές, σχεδόν φωτεινές αποχρώσεις του δέρματος αντιπαραβάλλονται απαλά με τα ζωντανά κόκκινα και πράσινα της παραδοσιακής της ενδυμασίας. Τα μάτια της, βαθιά και εκφραστικά, μοιάζουν να προσκαλούν τον θεατή σε μια ήσυχη στιγμή περισυλλογής. Η σύνθεση είναι οικεία, πλαισιωμένη σε οβάλ σχήμα που εστιάζει την προσοχή στην φιγούρα, απομονώνοντάς την από το απαλό θολό τοπίο στο βάθος.

Η χρωματική παλέτα είναι πλούσια αλλά αρμονική, ισορροπώντας τους φυσικούς γήινους τόνους των πορτοκαλιών και του φορέματός της με τον δροσερό μπλε ουρανό, προσθέτοντας αίσθηση βάθους και ηρεμίας. Η πινελιά είναι λεπτή, ιδιαίτερα στις λεπτομέρειες του κεντητού κορσέ και τις απαλές πτυχώσεις της μπλούζας της. Συναισθηματικά, ο πίνακας προκαλεί νοσταλγία και θαυμασμό για την πολιτιστική κληρονομιά, ανακαλώντας την απλότητα και την ομορφιά της καθημερινής ζωής στην Ιταλία του 19ου αιώνα. Το έργο αποτελεί μαρτυρία της ικανότητας του καλλιτέχνη να συνδυάζει τον ρεαλισμό με τη ποιητική ζεστασιά.