Το έργο τέχνης βυθίζει τους θεατές σε μια ήρεμη σκηνή στην όχθη του ποταμού. Τα ζωντανά κίτρινα φύλλα πέφτουν σε καταρράκτη, περιβάλλοντας τον καμβά με μια φθινοπωρινή λάμψη. Η παλέτα αποτελείται από ζεστά κίτρινα, απαλά πράσινα και λεπτά μπλε, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που φαίνεται συγχρόνως φιλόξενη και νοσταλγική. Κάθε πινελιά μοιάζει να χορεύει, δίνοντας ζωή σε κανό και ξύλινες βάρκες που επιπλέουν γαλήνια στο γυαλιστερό νερό, οι αντανακλάσεις τους λάμπουν σαν όνειρο. Είναι εύκολο να φανταστείς τον φρέσκο αέρα και το απαλό θρόισμα των φύλλων καθώς κοιτάς αυτή την ήρεμη σκηνή.

Αριστερά, ένα καμπυλωτό μονοπάτι, στρωμένο με πεσμένα φύλλα, οδηγεί προς τα μέσα της σκηνής, προσκαλώντας τους θεατές να προχωρήσουν. Οι βάρκες κουνιούνται απαλά πάνω στο νερό, υποδηλώνοντας μια αίσθηση ηρεμίας και σιωπής, οι οποίες μεταφέρουν την ουσία αυτού του ειδυλλιακού τόπου. Τα κτίρια στο βάθος στέκονται σιωπηλά, οι ήπιες αποχρώσεις τους συγχωνεύονται αρμονικά με το φυσικό τοπίο. Η σύνθεση ισορροπεί την βλάστηση, τον ποταμό και τις δομές με έναν τρόπο που προκαλεί μια αίσθηση μιας στιγμής που έχουν παγώσει στον χρόνο, αντήχοντας με την ήρεμη ομορφιά της φύσης — μια στιγμιαία αποτύπωση της ηρεμίας που αγγίζει την καρδιά.