Het kunstwerk dompelt de kijkers onder in een serene oever- van de rivier; levendige gele bladeren vallen in watervallen en omlijsten het canvas met een herfstachtige gloed. Het palet bestaat uit warme gele, zachte groene en delicate blauwe tinten, waardoor een sfeer ontstaat die zowel uitnodigend als nostalgisch aanvoelt. Elke penseelstreek lijkt te dansen, waardoor de kano's en houten boten tot leven komen die vredig drijven op het glanzende water, hun reflecties schitteren als een droom. Het is gemakkelijk om de frisse lucht en het zachte geritsel van bladeren te verbeelden terwijl je naar dit rustige landschap kijkt.

Aan de linkerkant voert een kronkelig pad, bedekt met gevallen bladeren, de scène in en nodigt de kijkers uit om verder te gaan. De boten wiegen zachtjes op het water, wat een gevoel van kalmte en stilte suggereert; ze omarmen de essentie van deze idyllische plek. De gebouwen op de achtergrond staan stil, hun gedempte tinten vermengen zich harmonieus met het natuurlijke landschap. De compositie balanceert het loof, de rivier en de structuren op een manier die een gevoel van een moment oproept dat in de tijd is vastgelegd, wat resoneert met de vreedzame schoonheid van de natuur - een moment van sereniteit dat het hart raakt.