Αυτό το ζωντανό τοπίο απεικονίζει μια εκτεταμένη θέα ενός μεγάλου ιδρυματικού κτιρίου που βρίσκεται στο κέντρο κυματιστών πράσινων λόφων, περιτριγυρισμένο από μικρότερες κατασκευές που υποδηλώνουν μια ενεργή κοινότητα. Ο ουρανός, με δραματικό παιχνίδι μπλε αποχρώσεων που μεταβαίνουν σε απαλές, φουσκωτές σύννεφα, καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της κορυφής της εικόνας, χαρίζοντας μια φωτεινή λάμψη στη σκηνή. Η σύνθεση κατευθύνει το βλέμμα φυσικά από τα ήρεμα νερά στο προσκήνιο, όπου φιγούρες αλληλεπιδρούν με βάρκες και την ακτή, μέσα από πυκνά δέντρα που πλαισιώνουν τη μία πλευρά, προς το λευκό κτίριο με τα πολλά παράθυρα που κυριαρχεί στο μέσο πλάνο. Η χρήση του φωτός από τον καλλιτέχνη τονίζει την αρχιτεκτονική κυριαρχία, ενώ τα γύρω στοιχεία — πυκνή βλάστηση, μακρινές φιγούρες και γεωργικά χωράφια — δημιουργούν πλούσια αντίθεση υφών. Υπάρχει αίσθηση ήρεμης τάξης, παρόλο που η δραστηριότητα στο νερό υποδηλώνει ζωή και κίνηση πέρα από τη σιωπή. Οι λεπτές πινελιές και τα στρωμένα χρώματα δημιουργούν βάθος και ατμόσφαιρα, καλώντας τον θεατή να βυθιστεί σε αυτή τη σκηνή του 18ου αιώνα γεμάτη λεπτά συναισθήματα και ιστορικό βάρος.