Ta żywa scena krajobrazowa ukazuje rozległy widok na duży budynek instytucjonalny, położony centralnie pośród zielonych wzgórz, otoczony mniejszymi budynkami wskazującymi na aktywną społeczność. Niebo zajmuje dużą część górnej części obrazu; dramatyczny błękit przechodzi w miękkie, puszyste chmury, które rozświetlają scenę łagodnym blaskiem. Kompozycja prowadzi wzrok od spokojnej wody na pierwszym planie, gdzie postacie zajmują się łodziami i brzegiem, przez bujne drzewa ramujące jedną stronę, aż do białego, wielookiennego budynku górującego na środkowym planie. Zastosowanie światła przez artystę podkreśla architektoniczną wagę budynku, a otaczające elementy – bujna roślinność, postacie w oddali i pola uprawne – tworzą bogaty kontrast faktur. Całość wyzwala poczucie spokojnego porządku, podczas gdy aktywność na wodzie sugeruje życie i ruch poza ciszą. Delikatne pociągnięcia pędzla i nakładane warstwy kolorów tworzą głębię i atmosferę, zapraszając widza do zanurzenia się w tej scenie XVIII-wiecznej, pełnej subtelnych emocji i historycznego ciężaru.