Ta pełna uroku scena jesienna ukazuje spokojne piękno cichego lasu nad leniwie płynącą rzeką. Wysokie drzewa ozdobione złotymi i rdzawe liśćmi sięgają nieba, ich gałęzie częściowo nagie, co sugeruje zmianę pory roku. Wśród liści widać rustykalną chatkę, z której komina unosi się delikatny dym, sugerując przytulne ciepło wnętrza. Kilka małych łodzi spokojnie spoczywa przy brzegu, niektóre przycumowane, inne gotowe na spokojny rejs. Odbijająca się w wodzie powierzchnia potęguje kolory i formy otoczenia, wzmacniając spokojną i kontemplacyjną atmosferę.

Artysta stosuje delikatne pociągnięcia pędzla, by oddać złożone detale liści i subtelne zmiany światła, tworząc realistyczną, a zarazem poetycką atmosferę. Kompozycja prowadzi wzrok od łodzi na pierwszym planie wzdłuż wijącej się rzeki ku mglistemu horyzontowi, przywołując obraz cichego poranka lub późnego popołudnia. Stonowana, ziemista paleta barw budzi nostalgię i spokój, zapraszając widza do zanurzenia się w tym ukrytym naturalnym azylu. Ten pejzaż to celebracja cichych chwil natury i łagodnych rytmów życia na wsi.