Το έργο ξεδιπλώνεται σε μια πλούσια γκάμα πράσινων κρασιών που φαίνονται να χορεύουν στον καμβά, προσκαλώντας τους θεατές να εισέλθουν σε έναν ήρεμο κήπο γεμάτο υφή και ζωή. Μέσα σε αυτό το πλούσιο τοπίο, λεπτοί λευκοί πεταλούδες πετούν απαλά ανάμεσα στο γρασίδι, η εφήμερη παρουσία τους προσθέτει μια αιθέρια ποιότητα στη σκηνή. Οι ρέουσες πινελιές ζωγραφικής προσεγγίζουν μια ρυθμική κίνηση που αναπαράγει τη ήπια κίνημα της χλωρίδας υπό την τρυφερή αγκαλιά μιας ελαφριάς αύρας. Κάθε στροφή του πράσινου – από τις πιο σκούρες και υφασμένες φύλλα μέχρι τις πιο ανοιχτές και σχεδόν φωτεινές άκρες – μιλούν για το πάθος του καλλιτέχνη να συλλάβει την ουσία της φύσης σε όλη της τη δόξα.

Αυτή η κομμάτια, γεμάτη από τη συναισθηματική ένταση του Βαν Γκογκ, αντικατοπτρίζει όχι μόνο τη προσωπική του σχέση με τη φύση αλλά και τις καινοτόμες τεχνικές του. Η μέθοδος impasto είναι προφανής εδώ. Πυκνές εφαρμογές χρώματος δημιουργούν μια υφή που καλεί την αφή. Η σύνθεση, αν και φαινομενικά χαοτική, έχει μια αρμονική ροή, καθοδηγώντας το μάτι μέσα από μια διαδρομή πρασίνων και μπλε, τονίζοντας την ικανότητα του καλλιτέχνη να βρει ομορφιά στις πιο απλές μορφές της ζωής. Περισσότερο από μια απλή αναπαράσταση ενός κήπου, προσφέρει μια ματιά στο ταραχώδες πνεύμα του Βαν Γκογκ, όπου η χαρά και η θλίψη συγχωνεύονται μέσα στην ηρεμία της φύσης. Αυτό το έργο είναι μαρτυρία για τη σημαντική καλλιτεχνική αξία του Βαν Γκογκ, επιδεικνύοντας τον βαθύ δεσμό του με τον φυσικό κόσμο στην πορεία των προσωπικών του αγώνων.