Αυτό το μαγευτικό θαλασσινό τοπίο απεικονίζει τις δραματικές βραχομορφές Faraglioni στα ανοικτά της ακτής της Κάπρι, λουσμένες στο απαλό, χρυσό φως της ανατολής ή της δύσης του ηλίου. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί με μαεστρία το φως και τη σκιά για να δημιουργήσει μια φωτεινή ατμόσφαιρα όπου ο ουρανός συγχωνεύεται αρμονικά με τη γαλήνια θάλασσα, διακοσμημένη με ήπιες κυματισμούς που αντανακλούν το ηλιακό φως. Οι τραχιές απόκρημνες βραχώδεις ακτές στο προσκήνιο αποδίδονται με επιμελή λεπτομέρεια, με γήινους τόνους που αντιπαραβάλλονται όμορφα με τα ψυχρά μπλε και τη ασημένια λάμψη του νερού. Η σύνθεση οδηγεί φυσικά το βλέμμα από την βραχώδη ακτή, όπου υπάρχουν μικρά φυτά και μια μοναχική φιγούρα, προς τους επιβλητικούς βράχους που υψώνονται περήφανα από τη θάλασσα. Αυτή η ήρεμη αλλά δυνατή σκηνή προκαλεί αίσθηση διαχρονικής γαλήνης, προσκαλώντας τον θεατή να ακούσει το απαλό κύμα και το ψίθυρο του ανέμου.

Η τεχνική της ζωγραφικής αποκαλύπτει μια επιδέξια χειρονομία που συνδυάζει ρεαλισμό με ρομαντική ευαισθησία. Τα πινελιές είναι λεπτές και ακριβείς, αποτυπώνοντας με δεξιοτεχνία τις υφές των βράχων, του νερού και της βλάστησης. Η παλέτα χρωμάτων είναι φυσική αλλά εμπλουτισμένη με ζεστές αντανακλάσεις και ψυχρές σκιές που ενισχύουν το βάθος και τη διάθεση. Ιστορικά, το έργο αυτό αντικατοπτρίζει τον 19ο αιώνα και το ενδιαφέρον του για την υπέροχη ομορφιά της φύσης και την επιθυμία να αθανατοποιήσει εμβληματικά τοπία. Αποτελεί μαρτυρία της διαρκούς γοητείας των ακτών της Κάπρι, γνωστών για τις δραματικές τους όψεις και το εκφραστικό φως. Η συναισθηματική επίδραση έγκειται στην ήσυχη μεγαλοπρέπεια και την οικεία ανθρώπινη παρουσία που αγκιστρώνει το σκηνικό στην πραγματικότητα, καθιστώντας το όχι απλώς ένα τοπίο αλλά μια ζωντανή εμπειρία.