Ten urzekający pejzaż morski ukazuje dramatyczne formacje skalne Faraglioni u wybrzeży Capri, skąpane w miękkim, złocistym świetle wschodzącego lub zachodzącego słońca. Artysta mistrzowsko wykorzystuje światło i cień, tworząc świetlistą atmosferę, w której niebo płynnie przechodzi w spokojne morze, pokryte delikatnymi falami odbijającymi promienie słoneczne. Surowe klify na pierwszym planie zostały przedstawione z dbałością o szczegóły, a ich ziemiste barwy pięknie kontrastują z chłodnymi błękitami i srebrzystym blaskiem wody. Kompozycja naturalnie prowadzi wzrok od skalistego brzegu, gdzie rosną drobne rośliny i stoi samotna postać, w kierunku majestatycznych, wynurzających się z morza skał. Ta spokojna, a zarazem potężna scena wywołuje poczucie ponadczasowego spokoju, zapraszając widza do wsłuchania się w delikatny szum fal i szept wiatru.

Technika malarska ukazuje biegłą rękę, łącząc realizm z romantyczną wrażliwością. Pociągnięcia pędzla są delikatne i precyzyjne, zręcznie oddając faktury skał, wody i roślinności. Paleta kolorów jest naturalna, ale wzbogacona ciepłymi refleksami i chłodnymi cieniami, które potęgują głębię i nastrój obrazu. Historycznie dzieło to odzwierciedla fascynację XIX wieku wzniosłym pięknem natury oraz pragnienie uwiecznienia ikonicznych krajobrazów. Stanowi świadectwo trwałej atrakcyjności wybrzeża Capri, znanego ze swoich dramatycznych widoków i sugestywnego światła. Emocjonalny wpływ polega na cichej majestatyczności i intymnej obecności człowieka, która zakotwicza scenę w rzeczywistości, czyniąc z niej nie tylko widok, ale i przeżycie.