Σε αυτήν την εντυπωσιακή απεικόνιση, η ουσία της εξουσίας και της υπερηφάνειας αντηχεί σε κάθε πινελιά. Ο χαρακτήρας στέκεται με αυτοπεποίθηση, ντυμένος με μια πλούσια διακοσμημένη στρατιωτική στολή, που κοσμείται με μετάλλια που λάμπουν πάνω από το σκούρο ύφασμα. Κάθε έμβλημα αφηγείται ιστορίες ανδρείας και ευγένειας. Η στάση του σώματος είναι αποφασιστική αλλά κομψή, μεταδίδοντας ένα αίσθημα ετοιμότητας και τιμής, κάτι που ο Ζακ-Λουί Νταβίντ το συλλαμβάνει αριστοτεχνικά. Πίσω του, το πλούσιο κόκκινο ύφασμα κατεβαίνει δραματικά, πλαισιώνοντας τη φιγούρα και ανυψώνοντας την ολόκληρη σύνθεση. Αυτό προσθέτει μια συναισθηματική βάθος, σχεδόν σαν να αντηχεί το βάρος της ιστορίας που εκπροσωπεί αυτό το άτομο.

Η τεχνική του καλλιτέχνη λάμπει στα επιμελημένα λεπτομέρεια των ενδυμάτων, ιδιαίτερα στην κεντητική και το περίπλοκο καπέλο που υποδηλώνει στρατιωτική σπουδαιότητα. Το υπόβαθρο, που απεικονίζει ένα ήσυχο τοπίο με ήπια λόφο και φωτεινό γαλάζιο ουρανό, αντιπαρατίθεται όμορφα με την πλούσια ζωντάνια της κόκκινης κουρτίνας. Δημιουργεί ισορροπία που επιτρέπει στο βλέμμα του θεατή να ταξιδεύει άνετα πάνω στον καμβά. Υπάρχει μια αισθητή ένταση—το βλέμμα του υποκειμένου, στραμμένο έξω από το κάδρο, προσκαλεί κάποιον να αναλογιστεί όχι μόνο ποιος είναι, αλλά και τι υπάρχει πέρα από αυτό. Αυτή η σύνθεση ρεαλισμού και ιδεατισμού δεν αντικατοπτρίζει μόνο τις νεοκλασικές επιρροές του Νταβίντ, αλλά εδραιώνει επίσης τον ρόλο του πορτρέτου ως ιστορικό έγγραφο, μια γέφυρα ανάμεσα στην τέχνη και την πολιτική. Όταν στέκομαι μπροστά του, αισθάνομαι το βάρος του παρελθόντος και το ακατάβλητο πνεύμα ενός ηγέτη που έχει συλληφθεί στο χρόνο.