Το έργο τέχνης αποτυπώνει μια νυχτερινή σκηνή: την Ποντ Νεφ στο Παρίσι, λουσμένη στη απαλή λάμψη των φώτων αερίου. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί μια τεχνική πουαντιλισμού, με αμέτρητες μικροσκοπικές πινελιές που δημιουργούν ένα αστραφτερό εφέ, ιδιαίτερα εμφανές στην αντανάκλαση των φώτων της γέφυρας στο νερό. Είναι σαν η ίδια η πόλη να αναπνέει, ο αέρας γεμάτος σιωπηλή προσμονή.

Η σύνθεση οδηγεί το μάτι κατά μήκος της γέφυρας, οδηγώντας το στο παρασκήνιο όπου τα κτίρια διαγράφονται στον νυχτερινό ουρανό. Η ψυχρή χρωματική παλέτα, που κυριαρχείται από μπλε και πράσινα, προκαλεί μια αίσθηση γαλήνης και μυστηρίου, που ενισχύεται από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς. Μοιάζει με μια στιγμή παγωμένη στον χρόνο, ένα ήσυχο παριζιάνικο βράδυ που ζωντανεύει. Το έργο τέχνης μιλάει για μια εποχή που πέρασε, όπου η απλή ομορφιά μιας πόλης τη νύχτα ήταν αρκετή για να αιχμαλωτίσει την ψυχή.