Αυτή η προσωπογραφία αιχμαλωτίζει την ευαίσθητη και ήρεμη έκφραση ενός νεαρού κοριτσιού, αποτυπωμένη με μια απαλότητα που φαίνεται σχεδόν να ζωογονεί τον καμβά. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί επιδέξια το κιάροσκιουρο, όπου το λεπτό παιχνίδι φωτός και σκιάς χαϊδεύει το πρόσωπο του κοριτσιού, αναδεικνύοντας τα απαλά χαρακτηριστικά της, ενώ το φόντο είναι σκοτεινό και ασαφές, τραβώντας το βλέμμα του θεατή προς τα μέσα. Το βλέμμα της είναι τρυφερό και στοχαστικό, προκαλώντας μια ήσυχη, στοχαστική διάθεση που προσκαλεί να φανταστεί κανείς τις σκέψεις πίσω από αυτά τα μάτια.

Η χρωματική παλέτα είναι περιορισμένη αλλά πλούσια, κυριαρχούν οι ζεστοί γήινοι τόνοι και οι απαλοί φωτεινοί τόνοι που ενισχύουν τον ρεαλισμό και την οικειότητα της σκηνής. Τα κοκκινωπά μαλλιά του κοριτσιού και οι απαλές υφές των ρούχων της έχουν ζωγραφιστεί με λεπτομερή φροντίδα, ενώ τα φωτεινά μαργαριτάρια γύρω από το λαιμό της προσθέτουν μια νότα κομψότητας και αντίθεσης. Το έργο αυτό δεν ενσαρκώνει μόνο το εκλεπτυσμένο ακαδημαϊκό στυλ στα τέλη του 19ου αιώνα, αλλά αιχμαλωτίζει και το διαχρονικό αίσθημα της νεανικής αθωότητας και ευαλωτότητας που αγγίζει βαθιά τον θεατή.