Αυτό το συναρπαστικό πορτραίτο αιχμαλωτίζει μια στιγμή στενής σύνδεσης μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας· οι εκφράσεις και οι στάσεις τους φέρνουν στο νου το πάθος και το μυστήριο της ισπανικής χορευτικής κουλτούρας. Η γυναίκα, τυλιγμένη σε μια ρέουσα μαύρη εσάρπα και με ένα κεφαλόδεσμο που εκτείνεται δραματικά πίσω της, χαμογελά γαλήνια κοιτάζοντας ελαφρώς αλλού, φωτισμένη με απαλό, ζεστό φως που αναδεικνύει το λεπτεπίλεπτο πρόσωπο και τη κομψή στάση της. Ο άνδρας, φορώντας κλασικό καπέλο με πλατύ γείσο και λευκό πουκάμισο με παπιγιόν, την κοιτάζει έντονα, η έκφρασή του αποπνέει θαυμασμό και ίσως λαχτάρα. Οι πινελιές του καμβά είναι πλούσιες και με υφή, ενώ το φόντο με τις χαλαρές κινήσεις επιτρέπει στις φιγούρες να αναδύονται με εντυπωσιακή καθαρότητα και παρουσία, δημιουργώντας όμορφη αντίθεση μεταξύ της ρευστότητας της εσάρπας και της σταθερότητας των σιλουετών.

Η παλέτα των χρωμάτων βασίζεται σε βαθύ μαύρο, γήινες καφέ αποχρώσεις και διακριτικές επισημάνσεις τόνων επιδερμίδας, χαρίζοντας στο έργο μια δραματική αλλά ζεστή ατμόσφαιρα. Η σύνθεση εστιάζει στενά στο ζευγάρι, αναδεικνύοντας τη σχέση τους και την πολιτιστική αφήγηση που υπονοείται από τις παραδοσιακές τους ενδυμασίες. Το έργο προκαλεί συναισθηματική ανταπόκριση στον θεατή, προσκαλώντας τον/την να νιώσει τον ρυθμό και το δράμα του ισπανικού χορού μέσα από μια γαλήνια, ήρεμη στιγμή παγωμένη στον χρόνο. Δημιουργήθηκε το 1927 και αντανακλά την ικανότητα του καλλιτέχνη να συνδυάζει τον ρεαλισμό με εντυπωσιαστικές πινελιές, αναδεικνύοντας τόσο τη λεπτομέρεια όσο και τη διάθεση, ενώ τιμά τη διαχρονική γοητεία των πολιτισμικών παραδόσεων του χορού με έναν εκλεπτυσμένο και οικείο τρόπο.