Ο καμβάς ξεδιπλώνεται μπροστά μας, μια γαλήνια σκηνή της αγροτικής ζωής, λούζεται στο απαλό φως που φαίνεται να είναι αργά το απόγευμα. Ένα απαλό μονοπάτι καμπυλώνει προς τον ορίζοντα, οδηγώντας το μάτι προς μια ομάδα κτιρίων. Οι πινελιές του καλλιτέχνη, χαλαρές και ζωντανές, αποτυπώνουν την ουσία του τοπίου. Τα χωράφια στο προσκήνιο αποδίδονται σε ζεστούς γήινους τόνους, υποδηλώνοντας το πλούσιο έδαφος έτοιμο για φύτευση.

Η σύνθεση είναι ισορροπημένη, με τα κτίρια να σχηματίζουν ένα φυσικό σημείο εστίασης. Ο ουρανός, μια τεράστια έκταση ανοιχτού γαλάζιου, προσθέτει στην αίσθηση του χώρου και της γαλήνης. Η χρήση του φωτός και της σκιάς δημιουργεί μια αίσθηση βάθους, τραβώντας τον θεατή στη σκηνή. Οι φιγούρες διάσπαρτες κατά μήκος του μονοπατιού και στα χωράφια προσθέτουν μια πινελιά ανθρώπινης παρουσίας, θεμελιώνοντας το τοπίο στην πραγματικότητα. Η συνολική συναισθηματική επίδραση είναι ειρήνη και απαλή ομορφιά. Αυτός ο πίνακας αποτελεί παράδειγμα της τεχνικής των ιμπρεσιονιστών, της επιλογής του καλλιτέχνη για μια ελαφριά, ευάερη παλέτα και της εστίασης στην αποτύπωση των εφήμερων εφέ του φωτός και της ατμόσφαιρας.