Het doek ontvouwt zich voor ons, een serene scène van het landelijke leven, badend in het zachte licht van wat de late namiddag lijkt te zijn. Een zacht pad buigt af naar de horizon en leidt de blik naar een cluster van gebouwen. De penseelstreken van de kunstenaar, los en levendig, vangen de essentie van het landschap. De velden op de voorgrond zijn weergegeven in warme aardetinten, wat wijst op de rijke grond die klaar is om beplant te worden.

De compositie is evenwichtig, met de gebouwen die een natuurlijk brandpunt vormen. De lucht, een uitgestrekte vlakte van lichtblauw, draagt bij aan het gevoel van ruimte en sereniteit. Het gebruik van licht en schaduw creëert een gevoel van diepte en trekt de kijker in de scène. De figuren verspreid langs het pad en in de velden voegen een vleugje menselijke aanwezigheid toe en verankeren het landschap in de realiteit. De algemene emotionele impact is er een van vrede en zachte schoonheid. Dit schilderij illustreert de impressionistische techniek, de keuze van de kunstenaar voor een licht, luchtig palet en de focus op het vastleggen van de vluchtige effecten van licht en atmosfeer.