Σε ένα σκοτεινό και μυστηριώδες φωτισμό ενός σκιασμένου δωματίου, η κεντρική φιγούρα αναπαύεται με αέρα βασιλικής χαλάρωσης, το βλέμμα της είναι ταυτόχρονα προσκαλεστικό και απόμακρο. Οι πινελιές του καλλιτέχνη αποκαλύπτουν ένα περίπλοκο στρώμα υφών — η λεπτή λάμψη του κεντημένου ενδύματός της αντιπαραβάλλεται με τις τραχιές, σκοτεινές αρχιτεκτονικές μορφές στο βάθος. Η παλέτα χρωμάτων είναι πλούσια και υποτονική, κυριαρχούν τα βαθιά καφέ, ώχρες και πινελιές κόκκινου, που προκαλούν αίσθηση αρχαίας πολυτέλειας και κρυμμένων ιστοριών. Η σύνθεση κατευθύνει το βλέμμα προς τα μέσα, από την λεπτομερή φιγούρα προς τις σκοτεινές γωνιές του φόντου, όπου αχνές λάμψεις φωτός και πετώντας πουλιά υποδηλώνουν κίνηση και ζωή πέρα από την ακινησία.

Αυτή η εκφραστική σκηνή αιχμαλωτίζει μια στιγμή γεμάτη μυθική γοητεία, προσκαλώντας τον θεατή να φανταστεί την αφήγηση πίσω από τη γαλήνια γυναίκα και το αινιγματικό περιβάλλον της. Η χρήση του chiaroscuro εντείνει την συναισθηματική ένταση — υπογραμμίζοντας την αντίθεση μεταξύ φωτός και σκιάς για να δημιουργήσει μια μαγευτική ατμόσφαιρα. Ιστορικά, ο πίνακας αντανακλά το ενδιαφέρον του συμβολισμού για τη μυθολογία και το εξωτικό, συνδυάζοντας ονειρικές εικόνες με λεπτομερή επιμέλεια για να διεγείρει τη φαντασία και τα συναισθήματα.