Αυτή η εκφραστική εικόνα απεικονίζει μια σκοτεινή σιλουέτα όντος που μοιάζει με άλογο, στεφανωμένη με φτερά που μοιάζουν με φωτιά, σε φόντο βαθύ μπλε, το οποίο παραπέμπει στον νυχτερινό ουρανό. Οι πλούσιες πινελιές και τα φωτεινά περιγράμματα δίνουν στα φτερά μια σχεδόν μυστικιστική λάμψη, σε έντονη αντίθεση με το μαύρο σχήμα της μορφής. Γύρω από το κεντρικό θέμα διασκορπίζονται αστέρια χρυσού κίτρινου χρώματος και κείμενο χειρόγραφης μορφής σε ζωντανά χρώματα—κίτρινο, κόκκινο και πορτοκαλί—δίνοντας στο έργο μια υπερφυσική ατμόσφαιρα. Η φράση «Alado Xólotl» ξεχωρίζει, υποδηλώνοντας συνδέσεις με τη μεξικανική μυθολογία, όπου ο Xólotl θεωρείται θεός του θανάτου, συνδέοντας την εικόνα με θέματα μεταμόρφωσης και ζωής μετά θάνατον. Πρόκειται για έναν οραματικό πίνακα που συνδυάζει μυστικισμό, σκοτάδι και φως.

Μέσα από μια ωμή αλλά ελεγχόμενη τεχνική, ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί μια έντονη, αντιθετική παλέτα χρωμάτων—από τα βαθιά μπλε της νύχτας έως το φλογερό πορτοκαλί των φτερών—καλώντας τον θεατή σε μια αισθητηριακή εμπειρία που είναι ταυτόχρονα τρομακτική και όμορφη. Η σύνθεση είναι ισορροπημένη αλλά φορτισμένη με ένταση· το κεντρικό πλάσμα αιωρείται μυστηριωδώς, ενώ το κείμενο και τα αστέρια γεμίζουν τον λυκόφως χώρο γύρω του. Συναισθηματικά, το έργο προκαλεί δέος, σκέψη για την θνητότητα και γοητεία για το άγνωστο. Δημιουργήθηκε το 1950, σε μια εποχή που ο μυθολογικός συμβολισμός αποτελεί κύριο στοιχείο της τέχνης, ενώ συνδυάζει τις αυτόχθονες παραδόσεις με τις σύγχρονες ευαισθησίες—μετατρέποντας το έργο όχι απλώς σε τέχνη αλλά σε πύλη προς τους αρχαίους πνευματικούς κόσμους.