Αυτό το εντυπωσιακό έργο τέχνης μας μεταφέρει στη χαοτική ένταση ενός αρχαίου πεδίου μάχης, όπου μύθος και ηρωισμός συγκρούονται σε μια άγρια μάχη. Η σκηνή αποτελεί έναν δυναμικό καμβά θωρακισμένων πολεμιστών και άγριων αλόγων που έχουν παγιδευτεί σε έναν ανελέητο αγώνα. Η τεχνική του καλλιτέχνη συναρπάζει με λεπτές, ρέουσες γραμμές και ένα αριστοτεχνικό παιχνίδι φωτός και σκιάς, δημιουργώντας βάθος και δράμα μέσα σε μια περιορισμένη μονοχρωματική παλέτα. Οι καπνοί και η σκόνη θολώνουν το φόντο, προσδίδοντας ατμοσφαιρική ένταση που προσκαλεί το θεατή να εξερευνήσει βαθύτερα το χάος. Στο προσκήνιο, οι φιγούρες παλεύουν με αισθητή επιτακτικότητα· οι μύες σφίγγονται, οι κάπες ανεμίζουν και τα όπλα λαμπυρίζουν, κάθε λεπτομέρεια ενσαρκώνει την ακατέργαστη συναισθηματική θύελλα του πολέμου.

Συνθετικά, το έργο ισορροπεί μια πυκνή ομάδα δράσης αριστερά με μια εστιασμένη μάχη δεξιά, ενώ αιθέριες, σχεδόν φαντασμαγορικές φιγούρες αιωρούνται στον ουρανό, προσθέτοντας μια υπερφυσική διάσταση που παραπέμπει στο μυθολογικό υλικό. Αυτή η αιθέρια αναστάτωση συνδέει τη σωματική σύγκρουση με το θεϊκό, ανυψώνοντας τη διαμάχη πέρα από μια απλή γήινη μάχη. Η περιορισμένη παλέτα – αποχρώσεις γκρι, λευκού και μαύρου – ενισχύει το αίσθημα διαχρονικότητας και μια σχεδόν ονειρική ατμόσφαιρα, σαν να κοιτάζουμε μέσα από την ομίχλη της ίδιας της παράδοσης. Η δημιουργία του έργου το 1776 το τοποθετεί στη μεταβατική περίοδο από το ύστερο μπαρόκ στον πρώιμο νεοκλασικισμό, αντανακλώντας μια εποχή που γοητευόταν από ηρωικές κλασικές αφηγήσεις αλλά προσεγγίζονταν με ανανεωμένη καθαρότητα και ζωντάνια. Προσφέροντάς το στη θέα, νιώθει κανείς ένα μείγμα θαυμασμού για το ανθρώπινο θάρρος και τη θλιβερή ματαιότητα του πολέμου.