Αυτό το μαγευτικό έργο τέχνης μοιάζει με μια οπτική αυτοβιογραφία, μια τρυφερή εξερεύνηση της οικογένειας και της ταυτότητας. Η σύνθεση είναι άμεσα εντυπωσιακή, με την ίδια την καλλιτέχνιδα στο κέντρο, πλαισιωμένη από τους γονείς και τους παππούδες της, όλοι συνδεδεμένοι με μια ρέουσα κόκκινη κορδέλα. Είναι σαν η καλλιτέχνις να έχει κατασκευάσει ένα γενεαλογικό δέντρο, όχι από ονόματα και ημερομηνίες, αλλά από φιγούρες και πρόσωπα, που αποδίδονται σε ένα στυλ που είναι τόσο αφελές όσο και βαθιά προσωπικό. Το φόντο του τοπίου, που φαίνεται να είναι ένα μείγμα άγονης γης και μιας ήρεμης θάλασσας, υποδηλώνει τόσο τον αγώνα όσο και την ηρεμία.

Η χρωματική παλέτα είναι γήινη, κυριαρχείται από γήινους τόνους και την έντονη αντίθεση του μαύρου και του λευκού στα ρούχα. Το πρόσωπο της καλλιτέχνιδας εκπέμπει μια ήρεμη δύναμη, το βλέμμα της είναι άμεσο. είναι ένα πορτρέτο της ανθεκτικότητας. Ο πίνακας μιλά για την κληρονομιά, για τις ρίζες που μας συνδέουν και για τις περιπλοκές των οικογενειακών σχέσεων. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί αυτά τα στοιχεία για να δημιουργήσει ένα οικείο και εγκάρδιο πορτρέτο. μια ισχυρή δήλωση για τη ζωή, την απώλεια και τους αιώνιους δεσμούς της οικογένειας.