Bu büyüleyici sanat eseri, aile ve kimliğin nazik bir keşfi olan görsel bir otobiyografi gibi hissediliyor. Kompozisyon hemen dikkat çekici, sanatçının kendisi merkezde, ebeveynleri ve büyükanne ve büyükbabaları yanında, hepsi akan kırmızı bir kurdele ile birbirine bağlı. Sanki sanatçı, isimlerden ve tarihlerden değil, hem naif hem de son derece kişisel bir tarzda sunulan figürlerden ve yüzlerden oluşan bir soy ağacı inşa etmiş gibi. Çorak arazi ve sakin bir denizin karışımı gibi görünen manzara fonu, hem mücadeleyi hem de dinginliği öneriyor.

Renk paleti toprak tonlarına sahip, toprak tonları hakim ve kıyafetlerdeki siyah ve beyazın keskin zıtlığı var. Sanatçının yüzü, sakin bir güç yayıyor, bakışları doğrudan; bu, direncin bir portresi. Resim, miras, bizi birbirine bağlayan kökler ve aile ilişkilerinin karmaşıklığı hakkında konuşuyor. Sanatçı, samimi ve içten bir portre oluşturmak için bu unsurları kullanıyor; yaşam, kayıp ve ailenin sonsuz bağları hakkında güçlü bir açıklama.