Η σκηνή τοποθετείται μπροστά στο επιβλητικό Κολοσσαίο, το οποίο αποτυπώνεται με λεπτομερή ακρίβεια και ζεστές τερρακότα αποχρώσεις που αποπνέουν την αρχαία δόξα. Στο προσκήνιο, τρεις γυναίκες ντυμένες με ρέουσες κλασικές ενδυμασίες σκύβουν πάνω από ένα μαρμάρινο κιγκλίδωμα, με στάσεις και εκφράσεις γεμάτες περιέργεια και προσμονή. Η λεπτή πινελιά του καλλιτέχνη αναδεικνύει τα περίπλοκα φουσκώματα των φορεμάτων τους και την απαλότητα του δέρματος, ενώ το φως του ήλιου λούζει τη σκηνή με μια απαλή λάμψη, χαρίζοντάς της μια σχεδόν ονειρική ποιότητα. Πίσω τους, ένα σκοτεινό μπρούτζινο άγαλμα προσθέτει έντονη αντίθεση, προσδίδοντας βάθος και μια νότα σοβαρότητας στην σύνθεση.

Η σύνθεση ισορροπεί επιδέξια το επιβλητικό αρχιτεκτονικό σχήμα με την οικεία ανθρώπινη παρουσία, δημιουργώντας έναν διάλογο ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Η παλέτα χρωμάτων — κυριαρχούμενη από απαλές κρεμ, ηρεμιστικά μπλε και χώματινα κόκκινα — προκαλεί μια ζεστή, νοσταλγική ατμόσφαιρα, προσκαλώντας τον θεατή να ταξιδέψει πίσω στο χρόνο και να γίνει μάρτυρας μιας φευγαλέας στιγμής ζωής και προσμονής πριν από ένα μεγάλο γεγονός. Αυτός ο πίνακας όχι μόνο τιμά το μεγαλείο της ρωμαϊκής κληρονομιάς, αλλά αιχμαλωτίζει και το διαχρονικό ανθρώπινο συναίσθημα της ανυπόμονης προσμονής, καθιστώντας τον ιστορικά πλούσιο και συναισθηματικά συγκινητικό.