Στην απαλότητα αυτής της απεικόνισης, δύο νεαρά αγόρια λούζονται σε μια ήρεμη όχθη ποταμού, τα γυμνά τους σώματα αποτυπωμένα με απαλή υφή που εκπέμπει αθωότητα και νεότητα. Το αγόρι που στέκεται κρατάει έναν μεγάλο βράχο, σκυφτό μπροστά με σιωπηλή συγκέντρωση, ενώ το καθιστό αγόρι έχει τα χέρια τυλιγμένα προστατευτικά γύρω από τα γόνατά του. Η σύνθεση ισορροπεί τις δύο μορφές στο προσκήνιο με ένα πλούσιο σε υφές τοπίο που περιλαμβάνει κορμό δέντρου και τα λαμπερά νερά του ποταμού, δημιουργώντας ένα σκηνικό γεμάτο γαλήνη και ήπια ζωτικότητα.

Η παλέτα αποτελείται από ζεστούς κίτρινους, απαλούς ροζ και γήινους πράσινους τόνους· οι πινελιές ποικίλλουν από λεπτές, σχεδόν ιμπρεσιονιστικές στο φόντο έως καθορισμένες γραμμές που περιγράφουν τα σώματα των παιδιών. Το φυσικό φως λούζει τη σκηνή με έναν χρυσαφένιο φωτισμό, τονίζοντας την αίσθηση ενός ήρεμου καλοκαιρινού απογεύματος. Το έργο αυτό αιχμαλωτίζει την τρυφερότητα και την ελευθερία της παιδικής ηλικίας ενώ υποδηλώνει τη μετάβαση του καλλιτέχνη προς τον συμβολισμό, υπερβαίνοντας τον καθαρό ρεαλισμό για να εκφράσει μια βαθύτερη συναισθηματική σύνδεση με την απλότητα της φύσης.