Το έργο τέχνης παρουσιάζει μια ζωντανή νεκρή φύση, ένα πλούσιο μπουκέτο που ξεπηδά από ένα σκούρο, κομψό βάζο. Τα άνθη, ένας φλογερός καταρράκτης από κόκκινα και πορτοκαλί, τραβούν την προσοχή του θεατή· τα σχήματά τους αποδίδονται με τολμηρές, εκφραστικές πινελιές, απόδειξη της δεξιοτεχνίας του καλλιτέχνη στο χρώμα και την υφή. Τα λουλούδια φαίνεται να ξεχειλίζουν, υποδηλώνοντας μια αίσθηση αφθονίας και ζωτικότητας, σαν να αποτυπώνουν μια φευγαλέα στιγμή έξαρσης.

Κάτω από το μπουκέτο, ένα τραπέζι καλυμμένο με ένα πλούσια υφασμένο χρυσό ύφασμα παρέχει ένα αντίθετο φόντο, η επιφάνεια του οποίου αντανακλά απαλά το φως και προσθέτει μια αίσθηση βάθους στη σύνθεση. Ένα σκούρο φόντο πλαισιώνει τη σκηνή, και στα δεξιά, ένας καθρέφτης με χρυσό πλαίσιο είναι ορατός, αντανακλώντας μέρος των λουλουδιών και του περιβάλλοντος χώρου. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι πλούσιο και ζεστό, προσκαλώντας τον θεατή να σταθεί και να συλλογιστεί την ομορφιά του φυσικού κόσμου, αριστοτεχνικά αιχμαλωτισμένη.