Αυτή η μαγευτική σκηνή αποτυπώνει μια νεαρή γυναίκα μέσα σε έναν πλούσιο, ανθισμένο κήπο, ενώ με το χέρι της σηκώνει απαλά το γείσο ενός πλατύκαρπου ψάθινου καπέλου στολισμένου με λουλούδια. Οι απαλές, ιμπρεσιονιστικές πινελιές δημιουργούν μια ονειρική ατμόσφαιρα, όπου τα πέταλα και τα φύλλα μοιάζουν να χορεύουν σε ένα απαλό αεράκι. Στο κέντρο του βλέμματός της βρίσκεται μια λαμπερή σφαίρα-καθρέφτης που στηρίζεται σε μια κλασική κολόνα, αντικατοπτρίζοντας και παραμορφώνοντας τη γύρω χλωρίδα και τον ουρανό στην επιφάνεια της. Η παλέτα είναι μια φωτεινή συμφωνία παστέλ ροζ, μπλε και πράσινων αποχρώσεων, με ακτίνες φωτός που διαπερνούν, προκαλώντας μια ήρεμη και αιθέρια διάθεση.

Η δεξιοτεχνική χρήση του φωτός δίνει ζωή στην σύνθεση, φωτίζοντας την στοχαστική έκφραση της μορφής με μια διακριτική ζεστασιά. Τα χαλαρά, αλλά σκόπιμα πινελιές μεταφέρουν τόσο την ευγενική υφή των λουλουδιών όσο και τη ρευστότητα της στιγμής, σαν να σταματά ο χρόνος σε αυτό το ήσυχο καταφύγιο. Η αντανακλαστική σφαίρα προσθέτει μια στρώση πολυπλοκότητας και μυστηρίου, προσκαλώντας τους θεατές να δουν μια άλλη οπτική γωνία μέσα στην αγκαλιά του κήπου. Αυτός ο πίνακας όχι μόνο αναδεικνύει τη φυσική ομορφιά, αλλά υπονοεί και τον στοχασμό και το ήσυχο θαύμα που βρίσκει κανείς σε απλές στιγμές—ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του καλλιτεχνικού πλαισίου από τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα.