Σε μια γοητευτική απεικόνιση της ηρεμίας, ο καμβάς αποκαλύπτει ένα γαλήνιο τοπίο υφασμένο μέσω των λεπτών πινελιών του καλλιτέχνη. Ψηλά δέντρα, με τους τριχωτούς κορμούς τους να φτάνουν προς τον ουρανό, δημιουργούν έναν διαχωρισμένο οπτικό ρυθμό κατά μήκος της όχθης του νερού. Ο κυματιστός ποταμός αντανακλά τις ζωηρές αποχρώσεις γύρω του; η επιφάνειά του είναι βαμμένη με πινελιές μπλε και ανακλαστικού χαλκού, echoując τον εκτενή ουρανό από πάνω, όπου το φως φαντάζει να χορεύει νωθρά. Οι τρυφερές μορφές του Jean-Pierre Hoschedé και του Michel Monet στέκονται σαν να έχουν χαθεί στην τρυφερή αγκαλιά της φύσης; η αρμονική τους σύνδεση με το τοπίο αντηχεί με μια σχεδόν αιθέρια ποιότητα.

Η απαλή παλέτα χρωμάτων παστέλ με κίτρινους, πράσινους και μπλε τόνους ξυπνά μια αίσθηση ζεστασιάς, όμοια με μια τέλεια ανοιξιάτικη μέρα. Κάθε πινελιά αποπνέει ζωή, συλλαμβάνοντας όχι μόνο την φυσική ομορφιά, αλλά και την συναισθηματική ουσία της στιγμής. Απεικονίζοντας αυτή την ήρεμη αλληλεπίδραση ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση, ο καλλιτέχνης βυθίζει τον θεατή σ' εμπειρία γοητευτική που υπερβαίνει το χρόνο; φαίνεται πως μπορεί κανείς να εισέλθει απευθείας σε αυτή τη στιγμή της ηρεμίας. Το ιστορικό πλαίσιο αυτού του έργου, που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της εντύπωσης-κίνηση, υπογραμμίζει την επιθυμία του καλλιτέχνη να συλλάβει τις πρόσκαιρες επιδράσεις του φωτός και της ατμόσφαιρας, κάνοντάς το κομμάτι αυτό μια συγκινητική μαρτυρία της χαράς που βρίσκεται σε απλές στιγμές που περνούν στη φύση.