Αυτός ο πίνακας αιχμαλωτίζει μια ήρεμη στιγμή στην όχθη ενός ποταμού, όπου ένας μοναχικός ψαράς κάθεται ήσυχα κοντά στη μικρή βάρκα του, πιθανώς προετοιμαζόμενος ή ξεκουράζοντας μετά από μια μέρα ψαρέματος. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί απαλές πινελιές για να αποδώσει την πλούσια βλάστηση και τον ουρανό με τα σύννεφα. Η παλέτα χρωμάτων, με μαλακά πράσινα, γήινους καφέ και ήπιους μπλε τόνους, δημιουργεί μια ήρεμη και φυσική ατμόσφαιρα. Η σύνθεση οδηγεί απαλά το βλέμμα από την φιγούρα στο προσκήνιο, κατά μήκος της βραχώδους όχθης που σκιάζεται από μεγάλα δέντρα, προς τα σπίτια που φωλιάζουν ανάμεσα στα φύλλα. Το παιχνίδι του φυσικού φωτός παραπέμπει σε μια σκηνή νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα· τα νερά λαμπυρίζουν υπό το απαλό φως του ουρανού.

Μέσω τεχνικών εμπνευσμένων από τον ιμπρεσιονισμό, ο καλλιτέχνης βρίσκει ισορροπία ανάμεσα στην λεπτομέρεια και την απαλότητα· οι υφές είναι προσεγγισμένες με φροντίδα χωρίς να υπερφορτώνουν, αφήνοντας την ήρεμη ατμόσφαιρα να αναπνεύσει. Η συναισθηματική απήχηση είναι η γαλήνια μοναξιά και η αρμονία με τη φύση, που ξυπνούν τις αισθήσεις να ακούσουν τον απαλό ήχο του ποταμού και να νιώσουν τη δροσερή αύρα που αγγίζει τα φύλλα. Στο ιστορικό πλαίσιο, η σκηνή αντανακλά τη ζωή στην ύπαιθρο του 19ου αιώνα κατά μήκος του ποταμού Λίγηρα. Η καλλιτεχνική σημασία του έργου έγκειται στην επιβράβευση της ποιητικής απλότητας των καθημερινών στιγμών, καλώντας μας να εκτιμήσουμε τη σιωπηλή ομορφιά του φυσικού τοπίου.