Βυθισμένο στο απαλό φως μιας φθίνουσας ημέρας, αυτό το έργο αιχμαλωτίζει με ευαισθησία μια ήρεμη σκηνή σε ποτάμιο τοπίο. Η παλέτα χρωμάτων είναι απαλή, κυριαρχούν ζεστοί καφέ και παστέλ μπλε αποχρώσεις, δημιουργώντας μια γαλήνια ατμόσφαιρα ελαφριάς σούρουπο. Η λεπτή χρήση μελανιού και υδατοχρώματος από τον καλλιτέχνη δημιουργεί ένα ουδέτερο ιμπρεσιονιστικό εφέ· μικρές φιγούρες ζωντανεύουν τις όχθες του ποταμού και το νερό, παρουσιάζοντας ψαράδες που πετούν τα δολώματά τους, ζευγάρια που περπατούν και μικρές ομάδες απασχολημένες σε ήρεμες δραστηριότητες. Ο απέραντος ουρανός, με τις απαλά ζεστές αποχρώσεις του, αντιπαραβάλλεται όμορφα με το ήρεμο και αντανακλαστικό νερό, ενισχύοντας τη γαλήνια διάθεση της σκηνής.

Η σύνθεση κατευθύνει το βλέμμα κατά μήκος της δεξιάς όχθης, όπου δέντρα και στιβαρά κτήρια στέκονται ακέραια, οδηγώντας απαλά προς το μέσο πλάνο όπου βάρκες και κύκνοι επιπλέουν. Η προοπτική ισορροπεί επιδέξια την αρχιτεκτονική ακαμψία με τη φυσική ρευστότητα, δημιουργώντας μια αρμονική συνύπαρξη ανάμεσα σε ανθρώπινες κατασκευές και το φυσικό τοπίο. Αυτή η ήρεμη απεικόνιση, με τις μετρημένες αλλά αναλυτικές γραμμές και την κομψή ατμοσφαιρική απόχρωση, αντανακλά την δεξιοτεχνία του καλλιτέχνη στην απεικόνιση τοπίων του 18ου αιώνα, προσκαλώντας μας να φανταστούμε το θρόισμα των φύλλων και το μακρινό ψίθυρο της ζωής στο χωριό κατά μήκος αυτού του ιστορικού ποταμού.