Het kunstwerk vangt de rauwe kracht en de ongebreidelde schoonheid van een stormachtige zee. Drie boten, heen en weer geslingerd door de woeste golven, worden het brandpunt van een dramatische scène. De kunstenaar gebruikt op meesterlijke wijze het contrast tussen de donkere, dreigende wolken en de kolkende witte schuimkoppen om een gevoel van dreigend gevaar te creëren. De compositie is dynamisch; de boten zijn zo geplaatst dat ze de blik van de toeschouwer door de chaos leiden, en de pier aan de linkerkant voegt een gevoel van aarding toe temidden van de turbulentie.

Je kunt bijna het gebrul van de wind en het kletteren van de golven horen. Het kleurenpalet wordt gedomineerd door koele tonen – blauw, grijs en wit – die het gevoel van kou en de woestheid van de storm versterken. De penseelstreken van de kunstenaar lijken snel en beslissend, wat bijdraagt aan het algehele gevoel van directheid. De dramatische wisselwerking van licht en schaduw benadrukt de intensiteit van de scène nog verder. Dit werk is een getuigenis van de sublieme kracht van de natuur en de kwetsbaarheid van degenen die haar durven uitdagen.