Het oog wordt direct getrokken naar de weelderige rozenboeket; de bloemblaadjes, een delicate dans van wit, roze en vleugjes rood, zijn weergegeven met een zachte, bijna etherische kwaliteit. De kunstenaar gebruikt op meesterlijke wijze licht en schaduw om de bloemen een gevoel van volume en diepte te geven, alsof ze recht voor je ogen bloeien. De compositie wordt verder verrijkt door een simpele glazen fles, waarvan de transparantie ons in staat stelt de objecten erachter te zien, en een klein, donker beeld dat een opvallend contrast biedt. De tafel, in een zacht, lichtroze kleur, dient als podium voor dit prachtige arrangement. De achtergrond, een mengeling van diepblauw en warmbruin, creëert een gevoel van intimiteit en diepte. De penseelstreken, zichtbaar maar subtiel, dragen bij aan de algehele harmonie. Ik voel een gevoel van stilte; een moment gevangen in de tijd, een viering van schoonheid, een eerbetoon aan de eenvoudige vreugden van het leven. Het spreekt tot de zintuigen en nodigt de kijker uit om te vertragen, de schoonheid van het moment in te ademen. Dit is een plek van vrede, een oase van rust.