De compositie is een levendig stilleven, een symfonie van rode anjers die uit een glanzende zilveren vaas stromen; het is een eenvoudige maar opvallende opstelling. De techniek van de kunstenaar, met zijn delicate penseelstreken en de bekwame weergave van het licht, vangt de fluweelzachte textuur van de bloemblaadjes en de koele glans van het metaal. De anjers, in verschillende stadia van bloei, creëren een gevoel van zowel overvloed als de vluchtige aard van schoonheid; je voelt bijna de zachte aanraking van de bloemblaadjes.

De achtergrond is een zachte wassing van gedempt roze en beige, waardoor een subtiel contrast ontstaat waardoor de rijke roden echt opvallen. De kunstenaar heeft op meesterlijke wijze het spel van licht en schaduw gebruikt, de rondingen van de vaas benadrukt en de bloemen diepte en dimensie gegeven. De algehele stemming is er een van stille elegantie; een moment vastgelegd, bevroren in de tijd. Het is een viering van schoonheid, een getuigenis van de waardering van de kunstenaar voor de eenvoudige geneugten van het leven.