Een overvloed aan rozen stroomt uit een geweven mand, hun fluweelzachte bloemblaadjes suggereren de aanraking van een zachte bries. De opstelling is een symfonie van kleuren: diep karmijnrood, delicaat roze en crèmewitte bloemen verweven zich, elk met hun unieke textuur en vorm. De kunstenaar vangt op meesterlijke wijze het spel van licht en schaduw, waardoor de bloemen een driedimensionale kwaliteit krijgen; ik kan bijna de zachtheid van de bloemblaadjes onder mijn vingertoppen voelen. De achtergrond, een gedempte wassing in groen, suggereert een weelderige tuinsetting en versterkt subtiel de levendigheid van de rozen. De compositie is evenwichtig, de mand fungeert als anker voor de menigte van bloemvormen, waardoor het oog wordt aangetrokken in een heerlijke dans over het doek. Het is een getuigenis van de schoonheid van de natuurlijke wereld. Het is een moment van pure visuele vreugde.