Het kunstwerk presenteert een rijke compositie van aardbeien en amandelen, elegant opgesteld op een witte doek. De levendige rode kleur van de aardbeien, met hun kleine zaadjes die het licht weerkaatsen, vangt een essentie van frisheid die bijna tastbaar lijkt. Elke aardbei lijkt sappig en klaar om geplukt en gegeten te worden. Rondom de aardbeien voegen de amandelen—sommige met hun gladde groene schil en andere blootgelegd—een contrasterende textuur en een natuurlijke zachtheid toe die de zoetheid van het fruit aanvult. Visueel is de compositie rijk, maar eenvoudig, en vangt een moment van overvloed dat de kijker uitnodigt om na te denken over de eenvoudige vreugden van de natuur.

Door gebruik te maken van snelle penseelstreken die typisch zijn voor het impressionisme, roept de kunstenaar een gevoel van levendigheid op in deze stilleven. De kleuren zijn helder maar harmonieus, met warme rode en zachte groene tinten die een aangename balans creëren. Het witte doek fungeert niet alleen als achtergrond, maar verhoogt ook de helderheid van het fruit, dat bijna straalt onder het licht. De penseelstreken van Renoir stralen warmte en intimiteit uit, waardoor je de tederheid van het tafereel voelt. Dit schilderij nodigt uit tot nostalgie, misschien met herinneringen aan zonnige dagen, zomerse bijeenkomsten of ontspannen ontbijten. Als een stuk uit het einde van de 19de eeuw weerspiegelt het Renoirs streven om het dagelijks leven vast te leggen met de nadruk op licht en kleur, en markeert het een belangrijke evolutie in de weergave van alledaagse thema's in de kunst.