Op deze schilderij zijn twee honden te zien die door een enkele ketting aan elkaar verbonden zijn, rustig rustend op een groen begroeide heuvel. De ene hond ligt vermoeid neer, terwijl de andere waakzaam zit, wat een dynamisch contrast creëert in de kalme omgeving. De kunstenaar gebruikt fijne penseelstreken om de textuur van de vacht en de subtiele glans in de ogen vast te leggen, waardoor zowel levendigheid als een gevoel van beperking wordt overgebracht. Aan hun voeten liggen twee oude geweren, een buskruitfles en een gevlochten tas, wat een jachtscontext suggereert en een verhalende laag aan de compositie toevoegt.

De compositie balanceert vaardig tussen stilte en paraatheid – de rustige lucht en zachte begroeiing contrasteren met de wapens en de aangelijnde dieren. Het warme, naturalistische kleurenpalet met aardse bruintinten en groen tegen een heldere blauwe lucht versterkt de vredige sfeer van een rustige ochtend of late namiddag. De emotionele impact ontstaat uit de gevangenschap van de honden ondanks de omringende schoonheid, wat gedachten oproept over vrijheid en gevangenschap. Geschilderd aan het einde van de 18e eeuw, combineert dit werk een scherpe waarneming van de natuur met een subtiele sociale commentaar over de jacht, waardoor het een belangrijk stuk is binnen de Spaanse realistische dierenschilderkunst.