Deze sfeervolle scène vangt de stille schoonheid van een herfstachtige veengebied, bezaaid met slanke berken, waarvan de bladeren de gouden tinten van de herfst hebben aangenomen. De compositie leidt het oog langs de zacht kronkelende waterweg die het midden doorsnijdt, en weerspiegelt de zachte, gedempte lucht erboven. De delicate penseelvoering en aandacht voor detail brengen het gras en loof tot leven, terwijl het koele palet van grijs, bruin en subtiele groentinten een rustige, contemplatieve sfeer oproept.

In de verte nestelen zich kleine huisjes tegen een achtergrond van mistige heuvels, wat een vredig landleven suggereert. De aanwezigheid van twee figuren bij het water voegt een menselijk element toe; hun rustige bezigheden versmelten harmonieus met de natuurlijke omgeving. Dit werk balanceert prachtig realisme met een bijna poëtische gevoeligheid en nodigt de kijker uit om een sereen moment van seizoensovergang binnen te stappen.