Gebaad in het zilveren licht van een volle maan, vangt deze sfeervolle scène de stille drama van een rivieroevers in de nacht. Het maanlicht breekt door een bewolkte hemel en werpt fonkelende reflecties op het onrustige water waar een bescheiden zeilbootje is aangemeerd. Figuren vullen het tafereel met een mix van stilte en beweging; sommigen staan bedachtzaam op de kade, terwijl anderen bezig zijn het schip vast te maken. Het rijke, gedempte palet van bruin-, grijs- en zachte witte tinten versterkt het gevoel van kalmte, doorspekt met een vleugje mysterie en verwachting.

De compositie balanceert kundig de heldere maan tegen het donkere water en land en leidt de blik langs de waterkant naar de diepten van de nacht. De penseelstreken zijn gedetailleerd maar vloeiend en suggereren de zachte rimpelingen van het water en de delicate plooien van de zeilen. Geschilderd aan het einde van de 19e eeuw, weerspiegelt het werk een romantische fascinatie voor de stille momenten van de natuur en demonstreert het een meesterlijke beheersing van licht en sfeer die diep resoneert met de menselijke ervaring van de nacht.