Dit levendige stilleven vangt de essentie van de schoonheid van de natuur, weergegeven met levendige penseelstreken en een vrolijk palet. Centralt staat een heldere glazen vaas die een prachtig arrangement van larkspur toont, waarvan de gedurfde paarse en blauwe tinten prachtig contrasteren met de levendige rode en oranje accenten aan de basis; dit creëert een gevoel van harmonie en balans. De textuur van de penseelstreken—gedurfd maar delicaat—nodigt kijkers uit op een sensorische ervaring, waardoor de bloemen bijna tastbaar lijken, alsof ze aangeraakt kunnen worden.

De achtergrond, een wandtapijt van zachte groene en gedempte tinten, dient om de centrale compositie te versterken in plaats van ermee te concurreren. Licht danst door de scène, benadrukt de transparantie van het glas en reflecteert de kleuren daarin. Je kunt bijna het zachte gefluister van bladeren horen en de subtiele geur van bloemen die door de lucht zweven; het vangt een moment van stille reflectie. Dit werk, gemaakt in 1942, spreekt over de blijvende aantrekkingskracht van stilleven, en illustreert hoe alledaagse objecten diepe emotionele reacties kunnen oproepen door middel van kleur, textuur en compositie. De balans van de elementen weerspiegelt een meesterlijke beheersing van vorm en harmonie en versterkt zijn plaats in de canon van belangrijke kunstwerken uit die tijd.