Dit levendige stilleven straalt kleur en leven uit, met als middelpunt een indrukwekkende vaas vol bloemen. Het palet is een rijke tapijt van oranje, rood en paars, met bloemen die bijna van het canvas springen; ze zijn zo levendig dat je bijna hun geur in de lucht kunt ruiken. De vaas zelf, ingenieus ontworpen, trekt de aandacht met zijn wervelende patronen die de natuurlijke schoonheid weerspiegelen die erin vervat is. Achter deze levendige compositie onthult de achtergrond een glimp van een binnenruimte, met zonneschijn die de scène in stroomt via een venster. Gele en groene tinten dansen vrolijk op de muren, waardoor een gevoel van warmte ontstaat die uitnodigt tot rust.

De compositie is slim opgebouwd, waardoor het blik van de kijker van het boeket naar aanwijzingen van een huiskennis erachter leidt. Er is een bijna dromerige kwaliteit in de opstelling; het lijkt alsof Amiet een vluchtig moment in de tijd heeft gevangen, een rustige glimp van huiselijk geluk. Elke penseelstreek spreekt zowel van energie als van rust—een aantrekkelijke dualiteit die de kijker omarmt. Wanneer men dit meesterwerk bekijkt, overkomt een gevoel van rustige nostalgie de kijker, waarmee herinneringen aan eenvoudiger tijden worden opgeroepen die tussen de gaven van de natuur zijn doorgebracht, en plezierige emoties oproept die lang na de ervaring blijven hangen.