Een rustige kustscène ontvouwt zich in zacht, warm licht, waar de zonsondergang de lucht schildert in gouden tinten die vervagen naar gedempte paarse kleuren. Dichter bij de kust rust een eenvoudige door ossen getrokken kar stil, getrokken door twee stevige ossen wiens kalme aanwezigheid de scène in aardse realiteit verankert. Een eenzame figuur, gehuld in eenvoudige doeken, staat naast de kar en kijkt contemplatief naar het water, wat een gevoel van stille verwachting of reflectie oproept.

Verderop op het glinsterende ondiepe water drijft een majestueus zeilschip met volle witte zeilen sereen, de reflectie ervan danst zachtjes op het spiegelende oppervlak van het kalme water. De compositie balanceert vakkundig de aardse stevigheid van de kar en dieren met het etherische lichtheid van het schip en de uitgestrekte lucht, en nodigt de kijker uit om een verhaal te voelen tussen land en zee, arbeid en reis. Het meesterschap van de kunstenaar in licht en schaduw, samen met een harmonisch palet van pasteltinten en aardetinten, creëert een sfeer van vredige introspectie en tijdloosheid, een stil moment zwevend tussen het dagelijks leven en verre avontuur.