Deze suggestieve scène toont een rustige, beschaduwde weg die door een dicht bos slingert, en nodigt de kijker uit om een serene natuurlijke toevlucht binnen te stappen. De hoge bomen, met hun getextureerde stammen en donkere bladeren, vormen een bladerdak dat het zonlicht filtert en een gevlekt patroon op het aardse pad hieronder creëert. De penseelstreken van de kunstenaar zijn delicaat maar zeker, en combineren realisme met impressionistische accenten die het bos tot leven brengen; het subtiele spel van licht en schaduw geeft de indruk van een koele, rustige namiddag. Een kleine vogel die vlak bij het pad zit, voegt leven en verhaal toe, en benadrukt de harmonie tussen de natuur en de stille eenzaamheid van deze afgelegen wandeling.

De compositie leidt het oog vakkundig langs het kronkelige pad, dieper in de mysterieuze omhelzing van het bos, terwijl het rijke, gedempte kleurenpalet wordt gedomineerd door groen en aardse bruintinten, afgewisseld met het zachte blauw van de hemel die door de boomtoppen schijnt. Dit schilderij ademt een vredige, contemplatieve sfeer uit en nodigt uit tot een pauze om te luisteren naar de denkbeeldige geluiden van ritselend blad en verre vogelzang. Geschilderd in 1859 weerspiegelt dit werk de vroege betrokkenheid van de kunstenaar bij natuurlijke scènes en vangt het zowel de schoonheid als de vergankelijke sfeer van het bos met een directheid die het impressionistische accent op licht en momentopnamen voorspelt.