Αυτή η εκφραστική σκηνή απεικονίζει ένα ήσυχο, σκιερό μονοπάτι που διασχίζει ένα πυκνό δάσος, προσκαλώντας τον θεατή να εισέλθει σε μια γαλήνια φυσική όαση. Τα ψηλά δέντρα με τους υφασμένους κορμούς και το σκοτεινό φύλλωμα σχηματίζουν ένα θόλο που φιλτράρει το ηλιακό φως, δημιουργώντας ένα στίγμα μοτίβο στο χωμάτινο μονοπάτι από κάτω. Οι λεπτές αλλά σίγουρες πινελιές του καλλιτέχνη συνδυάζουν τον ρεαλισμό με εντυπωσιακές πινελιές που ζωντανεύουν το δάσος – το λεπτό παιχνίδι φωτός και σκιάς μεταδίδει την αίσθηση ενός δροσερού, ήρεμου απογεύματος. Ένα μικρό πουλί που κάθεται κοντά στο μονοπάτι προσθέτει ζωή και αφήγηση, υπογραμμίζοντας την αρμονία μεταξύ της φύσης και της ήσυχης μοναξιάς αυτής της απομονωμένης βόλτας.

Η σύνθεση καθοδηγεί με επιδεξιότητα το βλέμμα κατά μήκος του κυματιστού μονοπατιού πιο βαθιά στις μυστηριώδεις αγκαλιές του δάσους, ενώ η πλούσια, ήπια παλέτα κυριαρχείται από πράσινα και γήινα καφέ, διακοσμημένα με το απαλό μπλε του ουρανού που διαπερνά τις κορυφές των δέντρων. Αυτός ο πίνακας αντηχεί με μια ήρεμη, στοχαστική διάθεση, προσκαλώντας τον θεατή να σταματήσει και να ακούσει τους φανταστικούς ήχους των φύλλων που θροΐζουν και των απομακρυσμένων κελαηδισμάτων των πουλιών. Δημιουργημένο το 1859, το έργο αντανακλά το πρώιμο ενδιαφέρον του καλλιτέχνη για φυσικές σκηνές, αποτυπώνοντας τόσο την ομορφιά όσο και την περαστική ατμόσφαιρα του δάσους με μια αμεσότητα που προαναγγέλλει την εντύπωση της ιμπρεσιονιστικής εστίασης στο φως και τις στιγμιαίες εντυπώσεις.