W tym żywym krajobrazie, słoneczny ogród eksploduje energią, podczas gdy wysokie słoneczniki rozciągają się w stronę błękitnego nieba. Pociągnięcie pędzla jest charakterystyczne dla impresjonizmu, z luźnymi pociągnięciami, które sugerują, a nie definiują kształty roślin, pozwalając wyobraźni widza wypełnić luki. Proponowane schody, otoczone kolorowymi kwiatami po obu stronach, przyciągają wzrok ku górze, zapraszając do odkrywania głębi tej ogrodowej świątyni. Tutaj, dwie postacie, prawdopodobnie dzieci, spacerują ścieżką, emanując niewinnością i ciekawością—ucieleśniając radosnego ducha, który harmonizuje z naturą.

Paleta kolorów to symfonia ciepłych żółci i zieleni, podkreślona żywymi odcieniami niebieskiego—odświeżający kontrast do złotych tonów słoneczników. Emocjonalny wpływ jest uderzający; wywołuje uczucia radości i nostalgii, jakby można było usłyszeć subtelne szumienie liści i szept łagodnego wiatru. To dzieło uchwyca nie tylko fizyczne piękno ogrodu w Vetheuil, ale także istotę życia w idylliczne letnie dni, odzwierciedlając głęboką wdzięczność Claude'a Monet'a za świat przyrody i jego ulotne chwile.